Na Złotą Górę

Damianowa z samego rana wskoczyła w mundur i zabrała się za swoje harcerskie obowiązki, miałem więc kilka godzin na załatwienie własnych spraw w okolicy, na którą spoglądałem już od jakiegoś czasu. Jeszcze przed ósmą dostarczyłem druhnę na miejsce zbiórki, a chwilę później prułem dwójką w stronę Konina.

Zakręt w Paprotni kojarzę głównie z tego, że często kawałek dalej potrafią ustawić się z radarem i z oszczędności odruchowo zdejmuję się tutaj nogę z gazu. Na samej wieży nigdy wcześniej nie byłem, ale muszę przyznać, że widoki całkiem fajne. Pamiętam, jak montowali wiatraki po drugiej stronie drogi.

Kilkanaście minut na górze, krótki spacer do samochodu, jakaś miejscowość bez nazwy, a kawałek dalej Wyszyna.

Tutejszy zamek powstał prawdopodobnie około 1556 roku z inicjatywy Grodzieckich herbu Dryja. W XVII wieku właścicielem Wyszyny został kasztelan międzyrzecki Adam Grodziecki, a po jego śmierci wojewoda chełmiński Władysław Jan Kretkowski. Zgodnie z legendą, przejście majątku w ręce następców było powodem tragedii, jaka spotkała najmłodszą z córek pierwotnych właścicieli, która „zakochana w ubogim młodzieńcu uwięzionym zdradziecko przez rywala, zgodziła się oddać rękę i majątek nienawistnemu człowiekowi w zamian za życie i wolność ukochanego. Zazdrosny mąż zabił jednak młodzieńca, a ze skóry nieszczęśliwego kazał sporządzić fotel, w którym umieścił młodą żonę twierdząc, że oddaje ją w ramiona kochanka. Nie wytrzymało tego serce młodej pani, która z rozpaczy rzuciła się z baszty wprost do stawu.”

Zamek jeszcze nie raz zmieniał właścicieli, a pod koniec XIX wieku podzielił los niejednej podobnej budowli. Darmowa cegła do budowy pobliskiego folwarku. Dzisiaj można zobaczyć jedną z ośmiu baszt. 

Aha, jest też duch! Pod koniec szesnastego wieku na zamku gościł Stefan Batory, który wybrał się tutaj na łowy. Podczas polowania przypadkiem zastrzelono córkę właściciela, która nie wiedzieć czemu upodobała sobie nocne spacery po okolicy i łazi tak po dziś dzień. Ciekawe, czy chociaż ładna?

Ale nie samym zamkiem Wyszyna stoi, warto zajrzeć również do pobliskiego kościoła. Co prawda nie udało mi się dostać do środka, drzwi zamknięte na trzy spusty, ale budowla z zewnątrz robi wrażenie.

Ufundowana w 1782 roku przez kasztelana przemęckiego budowla, nawiązuje układem centralnym do jerozolimskiej świątyni Grobu Świętego (Anastasis). W naszym rodzimym budownictwie, takie rozwiązania należą do rzadkości. O kunszcie nieznanych budowniczych świadczy również konstrukcja ścian, które nieznacznie zwężają się ku dołowi. Technika znana już w starożytności, niwelująca optyczne złudzenie występujące na pionowych ścianach, które wydają się węższe na górze. Tuż obok osiemnastowieczna dzwonnica z wmurowanych herbem i czymś, co na mój chłopski rozum wydaje się być fragmentem grobowca (?).

Ostatnia skrzynka, którą planowałem zgarnąć, to wieża widokowa na Złotej Górze. Zaparkowałem na skraju lasu i ścieżką, która okazała się szlakiem rowerowym, dotarłem na sam szczyt.

Szkoda, że pogoda nie dała się nacieszyć widokami na sto procent, ale i tak mi się podobało. Konin, Gosławice, Lichenia nie widać bo zamglone.

W drodze powrotnej wykręciłem jeszcze w jedno miejsce, które nie dawało mi spokoju od kilku lat. Miejsce pamięci w Turach.

A po dziesiątej ponownie spotkałem się z harcerzami.  

Źródło

Źródło