Górski kościółek

Przejeżdżając tuż obok pomyślałem, że nie wypada wtryniać się na czyjś pogrzeb, więc z bólem serca odpuściłem i zrobiłem rundkę po okolicy. Kilka kilometrów dalej i kilkadziesiąt minut później okazało się, że niewielki tłum pod kościołem oczekiwał pary młodej, więc nici z zapachu kadzidła. Mogłem co najwyżej nazbierać ryżu na pomidorówkę, bo na drobniaki pewnie nie ma co liczyć – wyzbierali do cna.

Niewielki kościółek pod wezwaniem świętej Anny powstał z inicjatywy księcia Hohenlohe-Öhringena. Sam książę, mimo iż ewangelik, zdecydował się na budowę rzymskokatolickiej świątyni. Wedle różnych źródeł, wzniesiono ją pod koniec XIX wieku, w 1902 lub 1903 roku (niepotrzebne skreślić). Fundator zmarł w 1926 roku i zgodnie z jego wolą spoczywa do dziś na przyległym cmentarzu.

Przez kilkanaście minut łaziłem od nagrobka do nagrobka i jak na cmentarnego turystę przystało wypatrywałem charakterystycznych detali. Pęknięta płyta, utrącony krzyż…

Na szczycie cmentarnego wzniesienia góruje grobowiec, a po przeciwnej stronie kościoła bliżej nieokreślona kaplica. Na moje oko pomieszczenie „na wszystko co potrzebne”.

Malownicza okolica, cisza, aż szkoda było wracać.